RECENSIE: Lacuna Coil - Black Anima

Lacuna Coil
recensie cijfer 2019-12-20 Finland heeft Nightwish, Nederland heeft Within Temptation en Italie heeft Lacuna Coil. Wat de bands gemeen hebben is dat het female fronted metal bands zijn die in dezelfde periode zijn opgericht en die ook alle drie mogen genieten van wereldfaam. Waar Nightwish steeds symfonischer wordt en Within Temptation steeds toegankelijker, daar zoekt Lacuna Coil steeds nadrukkelijker de hoek van de schurende metal op. Iets dat op de laatste platen steeds duidelijker werd en dat op Black Anima nog wat verder wordt uitgebouwd.

Behalve dat we het bekende stemgeluid van Cristina Scabbia uiteraard in elke track horen, heeft zanger Andrea Ferro weer een grotere rol toebedeeld gekregen en is zijn grunt flink aanwezig naast zijn Nick Holmes-achtige normale stem. Ook dat is iets wat hij steeds beter is gaan doen. De rauwe riffs van Marco Coti-Zelati doen de rest. Zodoende zit er genoeg metal in dit negende album van de vier Italianen om metalheads aan te spreken.

Het album begint overigens heel verrassend met het korte door keyboards en piano gedomineerde ‘Anima ‘Nera’ . De vocalen van Scabbia klinken hiet heel apart, bijna kinderlijk. Het is iets dat we nog niet eerder van de Italiaanse schone hoorden. Maar we worden hierna direct keihard wakker geschud door de grunt van Ferro in een track met de titel ‘Sword Of Anger’, dat los van de zang van Scabbia soms wel wat metalcore-achtige trekjes vertoont. ‘Reckless’ sluit daar in hetzelfde zompige heiblok-achtige tempo moeiteloos op aan. De vooruitgeschoven single ‘Layers Of Time’ komt, ondanks alle bombast, wat puntiger en toegankelijker over.

Op het midden van het album komen we een paar tracks tegen die weer wat meer aan ouder werk van Lacuna Coil doet denken, terwijl ‘Veneficium’ wel heel duidelijk op de stijl van Paradise Lost is geënt. De symfonische elementen in deze lange track maken het spannend. Het hierop volgende, vrij rustige, ‘The End Is All I Can See’ doet ook weer sterk aan ouder werk van de band denken. Ook al omdat Ferro hier niet zijn grunt gebruikt, maar geheel normaal zingt. De plaat sluit af met het titelnummer dat ook weer behoorlijk zwaar en zompig doorkachelt, zoals op het begin van dit album.

Black Anima is wederom een sterk album van Lacuna Coil en gaat door in de lijn van de prachtige voorganger Delirium. De fraaie mix van stevige metal en melodieuze stukken hebben de band de nodige populariteit gebracht en dat zal met dit album zeker niet minder worden.
Recensent:Jan Didden Artiest:Lacuna Coil Label:Century Media
ronaldgoedemondt

Ronald Goedemondt - Dedication Ronald Goedemondt begon zijn carrière als onderdeel van het populaire...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP ARTIEST OF LABEL