2020-01-14
Tempers is een apart muzikaal duo uit New York. Zo begonnen ze in 2013 met een aantal singles om nog geen vijf jaar later mee te doen met project Junkspace (2018). Dat was in samenwerking met ‘onze’ architect Rem Koolhaas, om de banaliteit van de vluchtige bouwcultuur van de twintigste eeuw een klankkleur te geven. Nu is er een derde studio album Private Life waar op, zoals de titel al suggereert, het tijd is voor een stukje zelfreflectie. Al sinds hun oprichting zijn de rollen binnen het duo duidelijk verdeeld: Jasmine Golestaneh neemt de zang en teksten voor haar rekening en Eddie Cooper al het overige, wat voornamelijk synthesizers en gitaren behelst. Muzikaal gezien ligt de nadruk op donker gestemde jaren tachtig elektronica, met enige post-punk invloeden. Zij hebben een eigen geluid, maar als je heel goed luistert heeft ‘More Than You Realized’ iets weg van Lana del Rey. Daarna houdt elke vergelijking op.
Zodra je de eerste tonen van ‘Capital Pains’ hoort overvalt de synthesizer je met de aparte tempo’s. Zo erg zelfs dat de zang wat lijkt weggewerkt achter de muziek. Het is het begin van een subtiel album waar “Tell me what did you decide/That is missing from my life” de basis vormt: privacy; het verkeerd omgaan met gevoelens en elkaar eigenlijk niet goed kennen is de boodschap die de band ons mee geeft. Dat hoor je ook terug in ‘Leonard Cohen Afterworld’ met “Strangers will always love you/ because you remind them of someone else”.
Het duo heeft de beste nummers achter elkaar gezet: het door de bas voortgedreven ‘Filters’, wat gevolgd wordt door de drone-achtige synthesizers op ‘Daydreams’ zorgen er beiden voor dat ook het industriële ‘Guidance’ een hoogtepunt op het album is. Je kunt je voorstellen dat deze duistere pareltjes op elk darkwave feestje gedraaid zullen worden. Met de tekst “I fear I’m fading/That’s when I shut my eyes” van de afsluiter van dit drietal heeft dit genre een eigen lijflied gevonden.
Private Life laat zich verdelen in twee helften: de eerste helft heeft wat meer tempo en aparte beats, terwijl de tweede helft wat mysterieuzer klinkt. Veelal met dromerige teksten zoals ”Another Life/It must just be/For the privacy” op ’Sleep’ bijvoorbeeld. Het is vooral deze tweescheiding waarom je het album meerdere keren wilt beluisteren. Prachtig sfeervol album met een duister randje.
Ronald Goedemondt - Dedication Ronald Goedemondt begon zijn carrière als onderdeel van het populaire...