RECENSIE: The Analogues - Abbey Road Relived

Analogues
recensie cijfer 2019-12-09 Abbey Road kwam iets meer dan vijftig jaar geleden uit en in dat kader zet The Analogues, die zich sinds het ontstaan in 2014 ten doel heeft gesteld om het studiowerk van The Beatles live te reproduceren, seizoen 2019/2020 in het teken van dit jubileum. Met een theatertour (waar ook Let It Be wordt meegepakt), grootse vieringen in de Ziggo Dome, L’Olympia in Parijs en de Antwerpse Lotto Arena en de muzikanten reisden ook af naar de Abbey Road Studios om daar, voor een klein publiek, Abbey Road driemaal live uit te voeren. Abbey Road Relived is hiervan het resultaat.

Bij The White Album Live In Liverpool vroegen we ons nog af wat nou precies de meerwaarde zou zijn, maar de heren wisten ons op de dubbel-LP te overtuigen van het bestaansrecht van deze live uitvoering van het monumentale album. Gaat dat ook op voor Abbey Road Relived?

Wederom krijgt de band het voor elkaar om bijzonder dicht bij het origineel te komen. In compositie, bijvoorbeeld op de complexe medley, maar ook de fraaie samenzang van bijvoorbeeld ‘Because’ en ‘Here Comes The Sun’ mag er zijn. Maar de absolute meerwaarde van dit album is dat de band tijdens deze registratie de luisteraar confronteert met details die je misschien nooit eerder zijn opgevallen. Soms ga je zelfs twijfelen of het om een schoonheidsfoutje gaat of dat het ook echt zo op Abbey Road staat. Bijvoorbeeld de minuscule vertraging tijdens ‘Oh Darling!’, toch echt een schoonheidsfoutje. Het daagt in ieder geval uit om het origineel nog eens tot op de bodem uit te pluizen. Al horen de absolute puristen natuurlijk meteen wanneer iets afwijkt van het origineel. De heldere mix van Abbey Road Relived zorgt er voor dat die details opvallen. Bijvoorbeeld het orgel op ‘Something’ of het basgeluid dat tijdens het ongrijpbare meesterwerk ‘She`s So Heavy (I Want You)’, wat meer op de voorgrond ligt. Je hoort hierdoor loopjes die je op het origineel slechts in de verte hoort. Overigens verdient Jan van der Meij, de gitarist en zanger die tijdens de tour van The White Album gehoorproblemen (tinnitus) kreeg en moest worden vervangen door Felix Maginn, een pluim voor zijn bijdrage tijdens ‘She`s So Heavy (I Want You)’. De zang van de special guest komt uit de tenen en is mede daardoor bijzonder overtuigend.

The Analogues slaagt er in om het werk van Abbey Road fris te laten klinken. Dat geeft wat lucht aan de beladen zwanenzang dat het album ook is. Het album betekende niet alleen het einde van het Beatles-tijdperk, maar in dit geval ook het einde van de missie van The Analogues. Fred Gehring, Bart van Poppel, Jan van der Meij, Jac Bico, Diederik Nomden en Felix Magginn hebben in korte tijd niet alleen de Nationale, maar ook de Internationale Beatles-fans voor zich gewonnen. Het is nog maar de vraag of het project een vervolg krijgt. Wat rest is de theatertour en een aantal Best Of concerten in 2020. Ga dat zien, nu het nog kan!
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:The Analogues Label:Decca
ronaldgoedemondt

Ronald Goedemondt - Dedication Ronald Goedemondt begon zijn carrière als onderdeel van het populaire...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP ARTIEST OF LABEL