2020-03-13
De Fransman Lian Ray was in een vorig leven frontman van de indieband Rhesus. Tegenwoordig maakt Lian Ray zoetgevooisde popmuziek. Zijn solodebuut Rose had jaren geleden al uit moeten komen, maar wegens privé-omstandigheden bleef het album jarenlang op de plank liggen. Rose werd geschreven en opgenomen in Berlijn in de periode 2012-2013. De opnames werden gemasterd in New York door de legendarische geluidstechnicus Bob Ludwig, die in zijn lange carrière aan het geluid heeft gesleuteld van zowat elke band tussen Led Zeppelin en Daftpunk.
Rose is een tekstueel zwaarmoedig popalbum waarin Lian Ray zijn frustraties van zich af zingt over een destructieve maar verbroken liefde. Iets wat Ray maar moeilijk los kan laten. Dat hij het zwaar te pakken heeft blijkt wel uit zijn Engelstalige teksten.
De plaat opent met een introspectief maar vilein pianoliedje: ”You are a coward, and I am a liar, oh what a perfect match”. Het is een prelude van de fraai georkestreerde titelsong ‘Rose’: ”Your eyes are powder blue, they know the things that I once knew”. ‘Demons’ is muzikaal iets zwaarder aangezet met stemmige pianoklanken en viool en een galmende gitaar die iets prominenter aanwezig is in de mix. En dat laatste is prettig.
Toch begint er na een paar nummers iets te wringen. Het thema liefdesverdriet wordt wel erg ver doorgevoerd. Of Rose nou Ray’s muze is geweest of niet, tien nummers ‘luduvudu’ is teveel. Meer tekstuele variatie zou het album beter verteerbaar maken.
Als je dan toch het ultieme thema album over een verloren liefde wil maken, dan moeten de emoties zich ook in alle gradaties en gedaanten een weg naar buiten banen, met alle muzikale en emotionele uitspattingen die daarbij horen. Omdat het daar op Rose aan ontbreekt en het album zich in eenzelfde gezapig tempo voortsleept, verslapt de aandacht. Misschien wordt het tijd voor een nieuwe muze!
Ronald Goedemondt - Dedication Ronald Goedemondt begon zijn carrière als onderdeel van het populaire...