VERSLAG: Lowlands 2007

VERSLAG: Eric Rijlaarsdam   Kenneth Steffers   Marco Smeets  

123  

Lowlands 2007, vrijdag 17 augustus

Vrijdag 17 augustus

Alamo Race Track krijgt deze vijftiende editie van Lowlands de eer de spits af te bijten. We hebben het hier over catchy rock dat duidelijk is beïnvloed door de populaire Britpop. (We noemen zomaar een Arctic Monkeys) Een onbekende in het circuit is deze band allang niet meer, want eind vorig jaar werd hun cd Black Cat John Brown met open armen ontvangen onder zowel het publiek als de sceptici. Ze mochten voor deze plaat dan ook aanschuiven bij Excelsior Records, wat ze zeker geen windeieren heeft gelegd. Alamo Race Track mag dan op cd af en professioneel overkomen, vandaag lijkt het alsof ze zo vroeg nog niet op hun plaats zijn. Rommelig spel en wisselvallige geluidskwaliteit druipen voort uit, de blijkbaar, moeilijke taak. Nu is het natuurlijk wel zo eerlijk om er bij te vermelden dat de reusachtige circustenten op Lowlands nooit gebouwd zijn voor concerten. De akoestiek is er niet optimaal, en ook de wind kan in veel tenten het geluid verpesten. Toch staat de India deze middag aardig vol, en lijkt het publiek ook de live kunsten van deze heren wel te kunnen waarderen.

Oi Va Voi mag dit jaar (gelijktijdig met Alamo Race Track in de India) het programma in de Alpha aftrappen. De Londense band maakt experimentele muziek met veel Oost-Europese invloeden. De single ‘Yuri’ zou je zelfs kunnen omschrijven als Balkan Beats. De rest van de muziek op het laatste, titelloze album ligt echter meer in de lijn van bijvoorbeeld Zero 7, maar dan dus met Oost-Europese invloeden. Ondanks dat Oi Va Voi (nog) niet zo bekend is staat de Alpha flink vol en de band wordt enthousiast onthaald. De set bestaat voor het grootste deel uit nummers van het laatste album, waaronder ‘Yuri’ en ‘Dry Your Eyes’. De band is goed op dreef en weet te overtuigen. Een goed, sfeervol begin van Lowlands 2007.

Naast veel leuke gitaarbandjes zijn er momenteel in Engeland ook veel artiesten die, in navolging van The Streets, op hun slaapkamer een album in elkaar knutselen. Een van deze artiesten is Just Jack, die voor zijn concert in de Bravo wel gewoon een band heeft meegenomen. De tent staat vol en het publiek is enthousiast. De zomerse hiphop klanken van Just Jack zijn uitermate geschikt voor een feestje en bij de afsluiter en hit ‘Starz In Their Eyes’ gaat het publiek dan ook behoorlijk los, zoals het hoort!

In een afgeladen Alpha klinkt een angstaanjagend sirenegeloei. Zijn we terecht gekomen in het noodlot? Nee, dit is de intromuziek van De Heideroosjes, want als gewaarde act ontkom je niet aan een zenuwslopende introtoon. Als de roosjes het podium betreden, en de eerste tonen van hun setlist prijsgeven, moge het duidelijk zijn. Deze mannen weten nog steeds elke zaal en tent om te toveren tot een feestpaleis, maar zijn in de loop der jaren ook reusachtig gegroeid! Hoewel zanger Marco Roelofs soms nog wel eens wil doordraven met zijn Engelse steenkolenteksten, word vandaag de voorkeur gegeven aan het Nederlandse repertoire. ‘Ik wil niks!’, ‘Sjonnie & Anita’ en een strak gespeelde ‘Fifi’, ze komen vandaag allemaal langs. Een prima Hollands feestje met een lichtelijk Engelse ondertoon.

Twee jaar geleden stond de Engelse band Editors nog in de pittoreske India, vandaag de dag mogen ze in de grote Alpha aan de bak. Al vanaf het eerste nummer is duidelijk dat de band een stuk zelfverzekerder is dan twee jaar geleden. Zanger Tom Smith herinnert ons nog even aan dit optreden waarbij de band op geleende instumenten moest spelen. Net als toen speelt de band vol overgave en met name Tom Smith is zeer gedreven. Dit uit zich in Ian Curtis achtige maniertjes. De vonk slaat echter niet over op het publiek dat wel steeds hard applaudisseert, maar verder vrij tam toekijkt. Pas aan het eind van het concert komt het publiek een beetje los. Het lijkt erop dat de grote Alpha bij daglicht niet helemaal het juiste decor is voor de stemmige muziek van Editors want op de muziek is weinig aan te merken. Hoogtepunten van de set, die logischerwijs bestaat uit veel werk van het onlangs verschenen album An End Has A Start aangevuld met de betere nummers van voorganger The Back Room, zijn de nummers ‘Smokers Outside The Hospital Doors’ en ‘The Racing Rats’. Volgende keer willen we deze band graag in de avond zien.

Bij de Lowlands Bookstore lijken de saaie mensen te liggen. De een doet een tukje, de ander leest verveeld een magazine. Niets is minder waar, want er word gewacht op Fokke & Sukke. Natuurlijk wel in de vorm van vlees en bloed. Als de tekenaars de kleinschalige tent / winkel binnenstappen, kijkt echter niemand op of om. Jean-Marc van Tol preekt nog even tegen het publiek: ’’Blijf allemaal maar lekker zitten, we komen relaxed bij jullie langs. Ik rook alleen eerst mijn sigaret even op.’’ Wanneer de sigaret in het gras belandt, komen de twee heren een voor een langs bij de aanwezige fans. Ze nemen alle tijd, en tekenen voor iedereen een persoonlijke Fokke & Sukke strip. Leuk detail, toffe mannen en een ontspannen sfeer!

Evenals als Just Jack maakt ook Jamie T veel van zijn muziek op zijn slaapkamer. Live speelt ook Jamie met een band: The Pacemakers. Hierdoor klinken de nummers van zijn debuutplaat Panic Prevention live een stuk minder rustig dan op plaat maar blijft het toch gepassioneerde muziek met veel ritme. Het neigt soms zelfs naar onvervalste garagerock. Dit alles geeft het optreden veel vaart en energie, maar de melodielijn gaat voor een deel verloren in het muzikale geweld. De hit ‘Sheila’ wordt wel uitermate “netjes” gespeeld waardoor de hele India nog een keer flink uit z’n dak gaat.

Hoewel de Bravo plek biedt aan aardig wat mensen, is deze tent veelte klein voor glitteridol Mika. Rondom en ver buiten de tent staan vele honderden feestvierders mee te dansen op de Queen meets Robbie Williams pop. Hij mag dan wel dé nummer twee in de Mega Top40 bezet houden met zijn ‘Relax, Take it Easy’, rustig aan doen is niet aan deze Brit besteed. De Bravo barst haast uit haar tentharingen met deze (nog) opkomende held. Aan het eind van de show tijdens ‘Lollipop’ word er een absolute climax bereikt. Op het podium verschijnt er een rondtollende prinses en een aantal entertainers gehuld in afschuwelijke beestenpakken. Werkelijk niks is te gek voor Mika.

The Good, The Bad & The Queen is de een project waarbij Damon Albarn (Blur, Gorillaz) samenwerkt met Clash-bassist Paul Simonon, afrobeat-drummer Tony Allen en Verve-gitarist Simon Tong (The Verve, Blur, Gorillaz). Live wordt de band aangevuld met een toetsenist en een strijkkwartet. De band speelt in de grote Grolsch-tent het hele titelloze album aangevuld met een lange toegift (een outtake?). Er gebeurt weinig op het podium en de band straalt weinig enthousiasme uit (afgezien van de brede glimlach van Tony Allen). Toch weet TGTB&TQ een mooie sfeer neer te zetten, mede door de fraaie aankleding van zowel band als podium. Het publiek kijkt geboeid toe.

Wie rond 22:00 een psychedelische trip wil beleven is op zijn plaats in de India. Hier speelt de Amerikaanse singer-songwriter Devendra Banhart. Door de toevoeging van een complete band op het podium, wil het hier en daar nog behoorlijk ruig worden. Terwijl de hoofden soepel meebewegen, en enkele vijftigers stoned met hun lichaam meebewegen, vuurt Banhart zijn surrealistische teksten door de India. Een concert waar liefhebbers van The Velvet Underground ‘u’ tegen zeggen.

Wanneer er geen bands meer op het programma staan voor vandaag, word er door velen nog doorgefeest op het festivalterrein. Zo ‘chillt’ de een tijdens de reggaeklanken van A Reggae Bomb, en gaat de ander uit zijn dak tijdens de DJ-set van Pendulum.
Behalve dit is er in elke tent wel iets te beleven. Ook de populaire 24 uurtent opent na al het bandgeruis weer zijn zeilen op de camping. ‘Relax, Take it Easy’ is nog steeds niet op zijn plaats.

123  

FOTOGRAFIE: Dave van Hout  

  1234567891011  
Nine Inch Nails foto Lowlands 2007 Nine Inch Nails foto Lowlands 2007 Nine Inch Nails foto Lowlands 2007 Sonic Youth foto Lowlands 2007 Sonic Youth foto Lowlands 2007 Sonic Youth foto Lowlands 2007
 
  1234567891011  
 
festival logo

MARC-MARIE HUIJBREGTS – OPDAT IK NIET VERGEETMede dankzij zijn verschijning als tafelgast bij het televisieprogramma De...