VERSLAG: André van Duin - 16/10 - Parkstad Limburg Theater

VERSLAG:

André van Duin - 16/10 - Parkstad Limburg Theater Heerlen

Sommige mensen zijn onfeilbaar. Zo lijkt het althans. André van Duin is zo iemand. Als een jonge Adrianus Kyvon uit het Rotterdamse Delfshaven kon hij niet vermoeden hoe succesvol zijn latere carrière als all-round-entertainer zou zijn. Al ruim veertig jaar draait de (ooit) roodharige volkskomiek mee en zijn oeuvre beslaat vrijwel het volledige entertainmentspectrum. In de periode tussen 1972 en 1998 was Van Duin een vaste kracht in de Nederlandse hitparades, met zowel parodieën als eigen nummers, waarmee hij zowaar een aantal maal de eerste plek bereikte. Belangrijkste wapenfeit is zijn eerste nummer 1-hit, ‘Willempie’. Met deze, indertijd, omstreden carnavalskraker stootte hij namelijk ‘Bohemian Rhapsody’ van Queen van de eerste plek in de Nederlandse Top 40. Ook in de theaters, op radio én televisie had Van Duin onafgebroken succes in het laatste kwart van de twintigste eeuw en tot op de dag van vandaag blijft de grapjas met het scheve bekkie regelmatig in de media verschijnen. Hij verrijkte zelfs de Nederlandse taal met het spreekwoord “doorgaan tot het gaatje” (uit het lied ‘Doorgaan’, een cover van Ramses Shaffy).

Sinds een paar jaar is André van Duin weer in het theater te bewonderen met een eigen revue. Na een pauze van zo’n vijftien jaar begon de liefde voor deze reeds uitgestorven podiumkunst weer te kriebelen. Begin jaren ‘90 staakte Joop van den Ende de revues. Te kostbaar en de koek was op. Van den Ende ontpopte zich tot de peetvader van de Nederlandse musicals en continueerde de samenwerking met Van Duin bij RTL 4. Toen beide heren een paar jaar geleden de revue opnieuw leven in wilden blazen, was er één praktisch probleem: de cast. In de hilarische revues uit de jaren ‘70 en ‘80 werd Van Duin bijgestaan door onder andere Hans Otjes, Corrie van Gorp en Frans van Dusschoten. Anno 2008 is Otjes de vervanger van Jos Brink bij cabaretgroep Purper, Van Gorp is met pensioen en Van Dusschoten is reeds overleden. Iedere vervanging verbleekt eigenlijk bij die sterbezetting. Met de matig acterende quizmaster Ron Brandsteder en de eveneens niet heel spankelende Joke Bruijs was de geüpdate revue een wel erg magere rolverdeling toegekend.

Dan was er nog de revue zelf. Om een dergelijke theatershow uit de mottenballen te halen is één ding, maar de krampachtige verjongingskuur, die de producent blijkbaar nodig achtte, was nogal pijnlijk. De grappen uit deze eerste nieuwe revue waren flauw, plat en sloegen de plank finaal mis. André van Duin die een parodie doet van Ali B? Iedereen die zijn liedje ‘Wonderkind’ kent (b-kant van ‘Willempie’) weet dat Van Duin een veel betere rapper is dan Neerlands favoriete knuffelmarokkaan, echter, de sketch waar de komiek een hiphopper probeerde uit te beelden (genaamd Oral B) was een onbedoelde schertsvertoning. Joke Bruijs was té dominant aanwezig en haar typetjes wekten weinig sympathie. De hoeveelheid ‘serieuze’ liedjes was aanzienlijk hoog voor “een avondje lachen” en de medley van truttig, Oudhollands repertoire liep spaak met de mislukte poging tot actualisering van de thema’s. De terugkeer van het typetje Willempie, na dertig jaar, was eerder triest dan humoristisch. En dit allemaal tegen een veel te flitsend, televisieshowachtig decor.

Hoewel de comeback in het theater een creatieve misser was, bleek het publiek nog steeds te porren voor de André van Duin-revue. Een nieuwe show werd in elkaar gezet en ondanks alles lopen ook nu de theaters weer vol. De wijzigingen zijn rigoureus, maar komen de show volledig ten goede. Zo doet Joke Bruijs niet meer mee met de huidige revueshows. Een volledige vrouwelijke bijrol is er eigenlijk niet, hoewel sommige danseressen minuscule rijrollen verzorgen. De chemie tussen Van Duin en Brandsteder blijkt echter nog steeds voer voor een hoop grappen en grollen. Na diverse optredens in ‘Ron’s Honeymoon Quiz’, tien jaar lang ‘Wie Ben Ik?’ en nog een handvol schaamteloze bingoprogramma’s zou je denken dat het samenspel tussen beide tv-toppers inmiddels wel zijn beste tijd heeft gehad. Toch heeft het duo een soort Laurel & Hardy-achtige haat-liefdeverhouding die nog steeds een hoop mensen aanspreekt, zelfs al liggen de punchlines erg voor de hand. De geïmproviseerde stukken, waarbij Brandsteder meer dan eens zijn gezicht niet in de plooi kan houden, zijn echter onbetaalbaar. Dat was zelfs al het geval bij Frans van Dusschoten, die uiteraard een veel betere ‘aangever’ was.

Een andere opvallende toevoeging aan deze revue is de ‘Dikvoormekaarshow’. Er was ooit een televisievariant van dit succesvolle radioprogramma, met levensgrote poppen, maar in deze revue zie je gewoon André van Duin naast Ferry de Groot in een nagebouwde radiostudio zitten. De twee maken live een (fictieve) uitzending, met alle bekende jingles en geluidseffecten van dien. De typische humor ‘om niks’ is misschien een beetje door de tijd ingehaald, al is het prachtig om dit schouwspel (dat je normaal alleen hoort) voor je ogen te zien voltrekken. Wanneer Van Duin door Meneer de Groot terecht wordt gewezen nadat hij een verkeerd stemmetje gebruikt (Dik Voormekaar in plaats van Ome Joop), rolt het publiek haast van zijn stoel van het lachen. Na dit gedeelte volgt een optreden van “de broer” van Meneer de Groot (oftewel André met kenmerkend brilletje en hoedje), die het liedje ‘Ik Heb M‘n Dag Niet Vandaag’ vertolkt. Van Duin zette deze vertaling van ‘Are You Lonesome Tonight?’ al in 1993 op plaat (als ‘Ben Je Eenzaam Vannacht’) en voor deze versie gebruikt hij veel tekstfragmenten uit die eerdere opname (op de cd ‘Dit Ben Ik’).

Herhaling is sowieso iets waar André van Duin zich vaak aan schuldig maakt. Hij zei daarover ooit dat het geheugen van het publiek zijn succes mede bepaalt. Meerdere malen in deze revue valt Van Duin terug op beproefde sketches uit het verleden, zij het met een nieuwe invulling. Zo is er een sketch die zich afspeelt in een politiebureau, in een spelshow en in een trouwzaal. Allemaal al eerder gedaan, maar ditmaal met andere typetjes; respectievelijk een jolige pater, een knorrige portier en een beschonken ambtenaar van de burgerlijke stand. Klassieke Van Duin-personages, geplaatst in ontypische situaties. Op haast briljante wijze persifleert Van Duin een aantal bekende Nederlanders in de sketch ‘Dancing With The Stars’. Herman den Blijker, Marc-Marie Huijbregts, Frans Bauer, Jules Deelder en nog een aantal BN’ers komen in sneltreinvaart voorbij. In een medley van Nederlandstalige liedjes koppelt Van Duin nummers van onder andere Ramses Shaffy, Het Goede Doel, Hans de Booij, Rob de Nijs en Guus Meeuwis aan elkaar.

De muzikale omlijsting, tussen de sketches door, is heel eigentijds en zelfs hip. Jonge dansers en danseressen vertonen hun kunsten op actuele hitparademuziek en je zou even vergeten dat het een revue is. Helemaal aan het einde van de voorstelling wordt de link met de traditionele revue van weleer gemaakt, wanneer Van Duin memoreert aan de verenpakken die hij en de danseressen indertijd droegen. Wat volgt is een klassieke revuefinale met veel glitters, lichten en uiteraard ook veel veren. Dit is de André van Duin-revue zoals-‘ie hoort te zijn; een must voor de trouwe André van Duin-fans en een mooie samenvatting van zijn kunnen.

 
festival logo

ALEX KLAASEN – 18/2 - EINDELIJK ALLEENTerwijl Jack Spijkerman samen met het programma Kopspijkers ten onder is...

festival logo

VAN HOUTS EN DE KET – STERK, ZWART EN ZONDER SUIKER Van Houts en De Ket . Cabaretiers die bij vrijwel heel Nederland bekend...